Vliegtuig radar — Flight radar
De realtime flight tracker op internet.
De flight radar: eenvoudig duidelijk en altijd up-to-date
Als je wilt weten waar je vrienden, familie, kennissen, privé- of zakelijke contacten zich precies door de lucht bevinden, kun je dat eenvoudig doen met de vliegtuigen radar zoals Flightradar24. Dit maakt het lokaliseren en volgen van elke openbare vlucht mogelijk – of het nu binnenlands, kort of lang op de internationale route is – dit is volledig gratis.
Tegelijkertijd kunnen interessante gegevens worden verzameld, die zowel technologiefans als vliegtuigleken fascineren. Als u de radar wilt gebruiken voor het volgen van vluchten, kunt u – heel gemakkelijk, gratis en zonder moeite – achtervolgen. Hiervoor heeft de persoon alleen een apparaat met internet nodig, waarmee hij de bijbehorende website kan oproepen.
Zo kan men een mogelijke vluchtvertraging al van tevoren bepalen en dienovereenkomstig handelen. Toch moet men niet alleen vertrouwen op de flight radar, een blik op de vluchttijden van het betreffende vliegtuig is altijd nuttig.
Zo werkt de flight radar
De geregistreerde gegevens zullen worden verstrekt aan de luchtverkeersleiding, autoriteiten en Co. Dit gebeurt voornamelijk om veiligheidsredenen. Op deze manier worden aanrijdingen, ongevallen en misdrijven vermeden.
De vluchten die met de vliegtuig radar worden geregistreerd, zijn altijd civiele vluchten van de verschillende luchtvaartmaatschappijen, aangezien militaire vliegers een apart signaal gebruiken. De gegevens van de burgervluchten zijn openbaar, zodat websites deze aan de gebruiker ter beschikking kunnen stellen voor een gratis vluchttracker zoals Flightradar24. Het signaal communiceert constant, zodat elk vliegend object dat zich in de lucht bevindt zich op elk moment op zijn respectieve vliegbaan kan bevinden.
Een flight radar zoals Flightradar24 verzamelt gegevens die worden verzonden door het signaal van het vliegtuig. Er wordt gebruik gemaakt van deze ADS-B transponder, die aan elk modern vliegtuig worden bevestigd en na 2017 wettelijk verplicht zijn voor gebruik in de luchtvaart. Deze transponders zenden twee signalen per seconde uit, die elk de actuele vliegpositie aangeven en visualiseren op de flight tracker. Deze hoge signaalfrequentie is gebaseerd op de gemiddelde vliegsnelheid van 900 kilometer per uur en maakt een zeer nauwkeurige locatie van het vliegende object mogelijk. Als je een fan bent van Bubble Shooter-games, moeten we je helaas teleurstellen, want met een flight tracker kun je er niet achter komen hoe de Bubbles zullen vliegen?
Flight tracker – vliegtuigen spotten?
Om u een idee te geven van wat allerlei deuren voor u zijn met de flight radar, nodigen wij u graag uit voor een korte excursie over het onderwerp vliegtuigen spotten. Vliegtuigen spotten wordt algemeen erkend als een hobby waarbij een individu of een groep mensen het gedrag, het uiterlijk en de functie van een vliegtuig probeert te volgen. Een goede camera en een vaste hand kunnen niet alleen tot pure documentatiefeiten leiden, maar ook tot indrukwekkende foto’s. Om alle, maar echt alle informatie uit een informatieblok te krijgen, wordt ook gekeken naar de koers, luchtvaartmaatschappij en luchthaven of vliegveld.
Vliegtuigen spotten – Hoe doe je dat?
Van bijzonder belang, zoals Ook in de natuurwetenschappen is het herkennen van bepaalde kenmerken van belang om het vliegtuig te kunnen bepalen. Herkenbaar op het eerste gezicht of gehoor, het geluid dat uit de motoren komt en de uitstoot ervan is duidelijk. De waarnemer is ook op de hoogte van de grootte, het serienummer, het type en de positie van de aandrijving. Desalniettemin kan de positie van de vleugels ten opzichte van de brandstoftanks ook worden vastgelegd op wat het ook is. Normaal gesproken bevinden de vleugels zich onder, boven of naast de brandstoftank. Vrij gemakkelijk herkenbaar, en bijna iedereen weet dat een vliegtuig meer dan twee vleugels kan hebben. Deze functie classificeert de vlieger vervolgens als eendekker, tweedekker of driedubbeldekker. Ook sterk te onderscheiden zijn de hoogteroer, het roer en het chassis van een vliegtuig voor het spotten van vliegtuigen.
Enkele andere specifieke parameters van een vliegtuig kunnen b.v. de snelheid, plaatsing van de cockpit, het kleurenschema van de buitenste laag of een speciale vorm van het vliegtuig, die ofwel te wijten is aan het model of een speciale uitrusting. Al deze kenmerken samen helpen om een zeer duidelijke classificatie en karakterisering van de machine te geven.
Radarbasis: elektromagnetische golven
De locatie door radiogolven die je al kent van vleermuizen. Deze nachtdieren zenden geluidsgolven uit en ontvangen hun reflectie via hun trechtervormige oren. Hierdoor kunnen ze in het donker zonder licht hun weg vinden.
Een flight radar zoals Flightradar24 wordt op een vergelijkbare manier gebruikt als tracking en oriëntatie door radiogolven uit te zenden. Dit zijn elektromagnetische golven in een frequentiebereik onder de 3000 GHz. Heinrich Hertz heeft in de jaren 1885 experimenteel aangetoond dat metalen voorwerpen radiogolven reflecteren en dienovereenkomstig kunnen worden gelokaliseerd.
Op basis van de resultaten van Hertz deed Christian Hülsmeyer aan het begin van de 20e eeuw verschillende experimenten met radiogolven. Hij ontwikkelde de eerste voorlopers voor de huidige scheeps- en vliegtuigen radar. De zogenaamde telemobiloscoop was in staat om passerende schepen betrouwbaar te signaleren met een bel. Het werd gepatenteerd in 1904 en raakte toen in de vergetelheid.
Het flight radarprincipe is de komende decennia niet verder ontwikkeld. Hoewel onafhankelijk van Hülsmeyer kwamen andere natuurkundigen zoals de Italiaan Guglielmo Marconi op het idee om metalen objecten te lokaliseren door middel van radiogolven.
Het verhaal – Oorsprong
Het volgen van vluchten is een opwindend iets voor veel vliegtuigfans. Gemakkelijk en comfortabel vanuit huis kunt u de bewegingen in het luchtruim observeren. Zoals een luchtverkeersleider of piloot zich voelt. Maar hoe is dat mogelijk? De basis voor het volgen van de vlucht en de vluchtbewaking op de luchthaven of in de cockpit, is een zogenaamde vliegtuig radar zoals Flightradar24.
Een van de eerste toepassingen voor flight tracker was de rondheidsradar. Dit diende om het lucht- en scheepvaartverkeer te monitoren. De constante vooruitgang van radartechnologie heeft de flight radar nu tot standaarduitrusting gemaakt voor de civiele en militaire luchtvaart. Daar gebruikt men de flight radar niet alleen voor navigatie en oriëntatie, maar ook voor cartografie en data-acquisitie.
Tot die tijd was het een lange weg. Omdat de geschiedenis van de flight radar al in de 19e eeuw begint…
Zo was de weg van de radar
Pas in de jaren dertig erkenden verschillende grootmachten, waaronder Duitsland, Engeland of de Verenigde Staten, het belang van radar. Vanaf 1935 bewoog het onderzoek zich ook in de richting van bijvoorbeeld de vliegtuigradar als early warning system voor luchtaanvallen. De afgelopen jaren stond de scheepvaart centraal in radaronderzoek.
De Duitse elektrotechnisch ingenieur Wilhelm Runge, die voor het bedrijf Telefunken werkte, gebruikte voor het eerst een radarapparaat als vliegtuig radar. In 1935 richtte hij de antenne van zijn plaatsbepalingsapparaat op om een Ju 52 te detecteren die ongeveer 5000 meter boven zijn hoofd vloog. Soortgelijke veldtesten met een flight radar vonden in 1935 ook plaats in het Verenigd Koninkrijk. Het was mogelijk om vliegtuigen te detecteren op een afstand tot 13000 meter. Ter vergelijking: de huidige commerciële vliegtuigen hebben een hoogte van ongeveer 5000 – 10.000 meter. Moderne radars meten een afstand tot 100 km.
In de volgende jaren
In de jaren daarna werd vooral onderzoek gedaan naar vliegtuigradars, die de aankomst en vlucht van vliegtuigen correct rapporteerden. Ze kunnen stationair worden gebruikt. Met Chain Home creëerden de Britten in 1936 een keten van radarstations aan de oostkust. Ook in Duitsland werden early warning-systemen op basis van luchtvaartradars vervaardigd. Een bekend voorbeeld is onder meer het radiomeetapparaat Freya, dat in 1937 door GEMA is ontwikkeld.
Naast stationaire flight radars waren tijdens de 2e Wereldoorlog Bordradare relevanter. In de cockpit van een jager of jachtpiloot werden ze gebruikt voor het lokaliseren en richten. In 1940 werd door de Britten voor het eerst een flight radar in een vliegtuig geïnstalleerd. 1941 ontwikkelde het bedrijf Telefunken met de Strahleranlage Knickebein en de nachtjager Lichtenstein BS soortgelijke apparaten in Duitsland.
Onderzoek in de naoorlogse periode
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de flight radar zowel op de grond als aan boord van vliegtuigen gebruikt. Na de oorlog vond de vliegtuigradar zijn weg naar de burgerluchtvaart. In Duitsland lag het onderzoek en de ontwikkeling echter voorlopig stil. Dit kwam mede door een verbod van de geallieerden, dat duurde tot 1950. In de VS werd de flight radar in die tijd gestaag verbeterd. Bijvoorbeeld door het gebruik van nieuwe componenten zoals halfgeleiders of microprocessors.
Opmerkelijk is bijvoorbeeld de Synthetic Aperture Radar (SAR). Deze radar wordt gebruikt voor remote sensing in vliegtuigen of satellieten. Zelfs bij slechte weersomstandigheden levert het gemakkelijk interpreteerbare, tweedimensionale beelden van het aardoppervlak op. De beste voor exploratie en cartografie zijn geschikt.
Op dit moment
Tegenwoordig is Air Traffic Control (ATC) een van de belangrijkste toepassingen voor vliegtuigradar. Stationaire radarsystemen bewaken het luchtruim en regelen het luchtverkeer. Meestal wordt een primaire en secundaire vliegtuig radar gebruikt. De primaire vluchtvolger zoals Flightradar24 werkt volgens het klassieke flight radarprincipe. Dus bepaalt de positie van vliegtuigen alleen op basis van de reflectie van uitgezonden geluidsgolven.
De secundaire radar daarentegen werkt met responssignalen. De meeste moderne vliegtuigen hebben een ADS-B-zender (Automatic Dependent Surveillance Broadcast) geïnstalleerd. Deze transponder verzendt verschillende gegevens. Zoals vliegtuigtype of oriëntatie die de primaire flight radar niet kan detecteren.
flight radar en ADS-B zenders vormen samen de basis voor een strakke monitoring van het luchtruim. Over de landgebieden van de VS bedraagt dit ongeveer 90%. En ook in Europa kan een groot deel van de bewegingen boven continentale regio’s uitstekend worden gereproduceerd door flight tracker zoals Flightradar24.
De gegevens die door een vliegtuigen radar worden verzameld, zijn openbaar beschikbaar. Op een kaart naast positie en vluchtgeschiedenis ook interessante extra informatie staat vermeld. Onder andere de hoogte, het optreden van turbulentie of het type vliegtuig.